مشکل شیردهی مادران چاق
مادران چاق به مدت طولانی نمی‌توانند به نوزادان خود شیر دهند. مادران چاق و دارای اضافه وزن، زودتر از مادرانی که وزن طبیعی دارند نوزادان خود را از تغذیه با شیر مادر محروم می‌کنند. تحقیقات نشان داده است که؛ در مادران چاق میزان ترشح هورمون پرولاکتین در پاسخ به شیر خوردن نوزاد کمتر است. مشکل شیردهی مادران چاق به علت اختلالات هورمونی است. پرولاکتین هورمونی است که از غده هیپوفیز در سر ترشح می‌شود و از راه خون به غدد شیری پستان رسیده تولید شیر را تحریک می‌کند.کاهش میزان ترشح این هورمون با گذشت زمان شده سبب کاهش توانایی مادران چاق در تولید شیر شده و در نتیجه دوره شیردهی را برای نوزادان این مادران کوتاه می‌کند.
مشکل شیردهی مادران چاق مینواند بسیار جدی شود. در زنان شیرده مبتلا به چاقی و اضافه وزن ۴۸ ساعت پس از تولد نوزاد ترشح پرولاکتین به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد و به همین ترتیب با گذشت ۷ روز پس از تولد به تدریج از میزان ترشح آن کاسته می‌شود. در حالی که این اتفاق برای مادرانی که وزن طبیعی دارند رخ نمی‌دهد.
با این حال هیچ اختلاف فاحشی در میزان تولید پروژسترون بوجود نمی‌آید. پروژسترون به حفظ بارداری و تولید شیر بلافاصله پس از تولد کمک می‌کند.مدت زمان تغذیه نوزاد از شیر مادر به دلیل توانایی حفاظت شیر از کودک در برابر انواع مختلف بیماریهای دوران کودکی حایز اهمیت است و مزایای آن با افزایش طول دوره شیردهی افزایش می‌یابد.
شیر مادر می‌تواند سیستم ایمنی بدن نوزاد را تقویت کرده و از او در برابر امراض مختلف از قبیل برخی سرطانها، بیماریهای روده‌ای، آلرژیها، آسم و اگزما محافظت کند. همچنین، کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند سریعتر رشد می‌کنند و کمتر در معرض چاقی در سنین نوجوانی قرار می‌گیرند. با کم کردن وزن قبل از بارداری و کنترل آن در طول بارداری با رژِم غذایی صحیح و انجام ورزش و فعالیت بدنی مناسب و منظم در طول حاملگی میتوان به راحتی از مشکل شیردهی مادران چاق جلوگیری کرد.
نوزادان مادران چاق همچنین در معرض خطر خفگی بیشتری هستند. از این رو مادران چاق باردار باید هنگام خواب در کنار نوزاد خود مراقبت بیشتری از نوزاد خود کرده و مواظب باشند تا در حین شیردهی از پستان خواب شان نبرد، چرا که احتمال گیر افتادن نوزاد زیر پستان مادر و بسته شدن راه هوایی او وجود دارد.
منبع:
http://www.medscape.com/viewarticle/565627_2
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4488037/
