از سوراخ کردن گوش تا ایدز و هپاتیت Ear-piercing
سوراخ کردن گوش یا بریدن گوش ؟!
این روزها مد شده است که برخی از خانمها، به جای یک سوراخ و یک گوشواره، چند سوراخ در گوششان ایجاد میکنند و چند گوشواره را به آن میآویزند. از نظر بعضیها هم این مدل سوراخ کردن گوش زیباتر است و شیکتر و بهروزتر بهنظر میآید ولی پزشکان نظر دیگری دارند. سوارخکردن لاله گوش خطرناک است و بهترین مکان برای سوراخ کردن گوش همان نرمه گوش است. اگر شما دوست دارید گوش خودتان و یا دختر کوچولویتان را سوراخ کنید و بتوانید چند تا گوشواره زیبا به گوشتان بیاویزید، توصیههای ما را پیش از سوراخ کردن گوشتان بخوانید.
نرمه گوش که همان قسمت پایینی گوش است، جایی است که برای سوراخ کردن نشانه میرود تا لحظاتی بعد یک جفت گوشواره طلا در آن برق بزند. این ناحیه یکی از بهترین نواحی بدن برای آویزانکردن آویز و گوشواره است.
سوراخ کردن گوش بچه ها
در این میان بسیاری از مادران که صاحب یک دختر کوچولو میشوند وقتی کودک کمی بزرگتر میشود به فکر میافتند که گوش کودک را سوراخ کنند. در کشور ما، مرسوم است که این کار در سنین کودکی انجام شود. پیش از این وسایل مدرن امروزی وجود نداشت و با استفاده از نخ و سوزن، گوش دختربچه خانواده را سوراخ میکردند.
ولی این روزها مادران کمتر گوش دختربچهشان را در خانه سوراخ میکنند. برای سوراخ کردن گوش کودکان بهتر است مراکز درمانی مجاز را که از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستید، انتخاب کنید زیرا امکان انتقال هپاتیت، ایدز و کزاز با وسایل آلوده وجود دارد. نکته دیگری که نباید فراموش کنید، این است که پیش از سوراخ کردن گوش کودکتان او را حتما نزد پزشک ببرید و از او راهنماییهای لازم را بگیرید. سوراخ کردن گوش در شرایط استریل در مجموع عملی کمخطر است اما در مورد بعضی از افراد که مستعد عفونت هستند مانند بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف میکنند یا افرادی که بیماریهایی دارند که خونشان به راحتی منعقد نمیشود و احتمال خونریزی در آنها بالا است یا افرادی که داروهای ضد انعقاد خون مصرف میکنند، ممکن است دردسرساز شود و بهتر است پزشک در این موارد نظارت دقیق داشته باشد.
عوارض سوراخ کردن گوش
سوراخ کردن گوش هم مانند هر عمل دیگری عوارضی به دنبال دارد. این عوارض به شرایط بدنی شما و یا دخترتان بستگی دارد که دچار این عوارض بشوید یا نه.
۱- عفونت محل سوراخ کردن گوش
مهمترین عارضه سوراخ کردن گوش عفونت است. البته اگر شما محل مورذ نظر را پیش از سوراخ کردن گوش ضدعفونی کنید و در روزهای پس از سوراخ کردن گوش هم مرتب گوش را ضدعفونی کنید، به طور معمول گوش عفونت نمیکند.
۲- حساسیت محل سوراخ کردن گوش
عارضه بعدی، حساسیت به فلز گوشواره است؛ بیشتر افراد به طلا حساسیت ندارند بنابراین اگر شما جزو این خیلی از افراد باشید، دیگر مشکلی پیش نخواهد آمد. گاهی هم یک بافت برجسته در ناحیه نرمه گوش ایجاد میشود.
۲- پارگی محل سوراخ کردن گوش
یکی دیگر از عوارض سوراخ کردن گوش، پارگی نرمه گوش است که در اثر آویزان کردن گوشوارههای سنگین و یا کشیدن گوشواره به وسیله خود کودک ایجاد میشود.
سوراخ کردن گوش برای جند سوراخ و چند گوشواره
تازگیها مد شده است که خانمها علاوه بر سوراخ کردن نرمه گوش، چند سوراخ در بخشهای دیگر لاله گوش و حتی بخش غضروفی آن ایجاد میکنند و چند گوشواره را به آن میآویزند. شاید این روش سوراخ کردن گوش و آویختن آویز از نظر بعضیها زیبا باشد ولی خطرناک است. نباید بخش غضروفی بالای گوش را سوراخ کرد. چون در این ناحیه رگ خونی وجود ندارد و در نتیجه التهاب اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا میکند و احتمال ایجاد عفونت در اولین ماههای پس از سوراخ کردن گوش وجود دارد. فراموش نکنید که بهتر است فصلهای سرد سال مانند پاییز و زمستان را برای سوراخ کردن گوش انتخاب کنید چون احتمال عفونت گوش پس از سوراخ کردن در ماههای گرم سال، بیشتر است. اگر هم قصد داریدگوشتان را سوراخ کنید فقط بخش نرمه گوش را سوراخ کنید و از سوراخ کردن لاله گوش صرفنظر کنید.
سوراخ کردن گوش و توصیههای انجمن بیماریهای کودکان
آکادمی بیماریهای کودکان آمریکا برای پیشگیری از عفونت و سایر عوارض پس از سوراخ کردن گوش، توصیههای جالبی برای همه والدین دارد. این توصیهها در سراسر کشورهای دنیا مورد توجه والدین قرار گرفته و اگر به طور دقیق آنها را رعایت کنید، میتوانید مطمئن باشید که پس از سوراخ کردن گوش فرزندتان مشکلی برای او پیش نخواهد آمد.
۱- کودکتان را برای سوراخ کردن گوش، نزد پزشک، پرستار یا تکنسین باتجربه در این کار ببرید: با این حساب سوراخ کردنهای گوش در خانه با سوزن و نخ و به وسیله مادربزرگ و یا یکی از اطرافیان کودک کاملا غیربهداشتی است.
۲- گوش پیش از سوراخ کردن باید با الکل یا محلولهای مشابه کاملا ضدعفونی شود: اگر شما کودکتان را به یکی از مراکز بهداشتی برای سوراخ کردن گوش ببرید، کارکنان این مراکز این مواد ضدعفونیکننده را با غلظت مناسب پیش از سوراخ کردن گوش کودک مورد استفاده قرار میدهند.
۳- بهتر است در ابتدا از گوشوارههای طلای ساده استفاده کنید تا از احتمال بروز واکنش حساسیتی کاسته شود: این گوشوارههای طلای ساده، اغلب میخی شکل هستند و میتوانید آنها را از طلافروشیها تهیه کنید. بنابراین انواع گوشوارههای میخی و نگیندار، که در محل سوراخ کردن گوش فروخته میشوند و اغلب از فلزات بدل ساخته شدهاند برای استفاده بلافاصله پس از سوراخ کردن گوش کودک مناسب نیستند.
سوراخ کردن گوش باید تحت شرایط استریل باشد
دکتر رضا میرنژاد، متخصص میکروبشناسی و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران میگوید: «سوراخ کردن گوش با سوزنهای معمولی که اغلب در منازل انجام میشود، میتواند سبب انتقال عفونتهای خطرناک مانند هپاتیت B و C و ایدز شود. به همین دلیل سوراخ کردن گوش که اغلب برای تزئین گوش با گوشواره به کار میرود، باید به وسیله دستگاههای مخصوص و با رعایت اصول بهداشتی و نکات استریل دستگاه، انجام گیرد.»
● شش نکته پس از سوراخ کردن گوش
۱) نرمه گوش پاره نشود:
گاهی پس از سوراخ کردن گوش، در اثر تصادف رانندگی، زمین خوردن، ورزشهای پر زد و خورد و یا کشیده شدن گوشواره طی یک بازی کودکانه، نرمه گوش پاره میشود. اگر چنین اتفاقی برای شما پیش آمد سریع به پزشک مراجعه کنید، پزشک نرمه گوش شما را بخیه میزند. خیالتان آسوده باشد که تا سه ماه دیگر، گوش دوباره ترمیم میشود و میتوانید دوباره نرمه گوشتان را سوراخ کنید.
۲ )طلا، نقره یا نخ استفاده کنید:
این دیگر به بدن شما بستگی دارد که به کدام یک از این مواد حساسیت داشته باشید. اگر به نیکل گوشواره حساسیت داشتید گوشواره بدل را با گوشواره طلا جایگزین کنید. اگر به طلا هم حساسیت داشتید، مدتی گوشواره را از گوشتان خارج کنید و به جای آن یک نخ بخیه را در سوراخ گوشتان گره بزنید.
۳) مواظب بچه ها باشید:
اگر شما گوش دختربچه خردسالتان را سوراخ کردهاید، حتما گوشوارهای بخرید که قفل گوشواره محکم باشد و کودک نتواند آن را خودش باز و بسته کرده و از گوشش خارج کند. گاهی برخی از کودکان خردسال گوشواره را از گوش خارج کرده و میبلعند و دچار خفگی میشوند.
۴) ورزش و بازی؛ بدون گوشواره: هنگام ورزش و بازی بهتر است گوشوارههای با آویز بلند از گوش دختربچهها خارج شوند چون گاهی بهطور سهوی به وسیله همسالانشان کشیده و موجب پارگی نرمه گوش کودک میشوند.
۵ )هنگام خواب، گوشواره را بیرون بیاورید:
اگر گوشواره شما آویز بلندی دارد و یا بخش نوک تیزی دارد که هنگام خواب شما را اذیت میکند، باید گوشواره را هنگام خواب از گوشتان خارج کنید زیرا این نواحی نوک تیز ممکن است زخمهای فشاری یا آزردگی پوستی پشت لاله گوش را ایجاد کنند.
۶ ) پس از سوراخ کردن گوش، مراقبت کنید:
پس از سوراخ کردن گوش محل را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس کنید و در صورت نیاز از یک پماد آنتیبیوتیک بدون نسخه و یا آنتیبیوتیکی که پزشک تجویز میکند، استفاده کنید.
آقای دکتر عبداله زاده که در مطب شخصی شان در شهر قم سوراخ کردن گوش را برای کودکان و بزرگسالان انجام میدهند کلیه اصول فنی و بهداشتی آن را رعایت کرده ، به تمام این افراد توصیه های لازم را در حهت پیشگیری ازعوارض احتمالی گوشزد می نمایند.
منبع: روزنامه سلامت