تاریخچه ختنه

تاریخچه ختنه

خَتنه به بریدن همه یا بخشی از پیش پوست از آلت مردی اشاره دارد. سنت یا آیین ختنه از تاریخ ثبت شده بشری قدیمی‌تر است و نگاره‌هایی از آن در غارهای دوران نوسنگی و آرامگاه‌های مصری یافته شده‌است. در یهودیت جزو ارکان دین یهودیت است. سنتی است که در اسلام نیز به آن تأکید شده (هرچند در قرآن تصریح نشده، اما در حدیث و سنت آمده است). آمار ختنه پسران در کشورهای مسلمان بالا، در کشورهای اروپائی پائین می‌باشد. در اروپا ختنه محدود به اقلیت‌های یهودی و مسلمان و غیره است. ختنه در ایالات متحده و کانادا بر خلاف اروپا تا حدی مرسوم است.

برخی پژوهش‌ها نشانگر فوایدی مانند کاهش عفونت‌های ادراری دوره نوزادی و کاهش خطر بیماری‌های مقاربتی می‌باشند؛ در حالی که برخی پژوهشگران بر پیامدهایی مانند کاهش حساسیت نرینگی به تحریکات جنسی و آثار سوء روانشناختی آن تاکید دارند. به صورت متوسط ختنه طول آلت مردانه را نزدیک به یک سانتی‌متر کوتاهتر می‌کند.

یکی از کهن‌ترین اعمال جراحی شناخته شده در جهان، ختنه می‌باشد که نزدیک پانزده هزار سال از پیشینه آن می‌گذرد. در تاریخچه ختنه میخوانیم که کاوشگران انجام شدن این عمل را در اجساد مومیائی شده مصریان باستان به اثبات رسانده‌اند؛ و از سالیان دور در میان گروهی از سیاهان آفریقا و بخشی از بومیان استرالیا و برخی دیگر (بدون وابستگی مذهبی) رایج بوده است؛ همچنانکه در کتب مذهبی پیروان ادیان اسلام و یهود اشاره و سفارش‌های فراوانی به این کار شده است. ختنه یک جراحی ساده است که توسط پزشکان یا افراد محلی صورت می‌گیرد. وجود ضعف تکنیکی می‌تواند باعث بر جای ماندن عوارض خطرناک زودرس و دیررس شود. عوارض زودرس شامل خونریزی، عفونت، احتباس ادراری، هماتوم، ایسکمی و نکروز گلانس و آمپوتاسیون نرینگی می‌باشد و پیامدهای دیررس شامل کوردی، ختنه نا کامل، تنگی مه آ، کم آمدن و زیاد آمدن پره پوس، چرخش نرینگی و گرانولوم محل ختنه و هیپوسپادیاس ختنه شده و … می‌باشد. بهتر است ختنه در نوزادی انجام شود. به هنگام ختنه ممکن است لگام (frenulum) نرینگی هم بریده شود. به این کار لگام‌بُری (frenectomy) گفته می‌شود.